"Ciche, mistyczne Tatry, owe wieczne głusze
zimowych, śnieżnych pustyń, owe zapadliska
niedostępne wśród złomów, gdzie jeden się wciska
mrok i gdzie wicher końcem swych skrzydeł uderza
z głuchym jękiem, jak końskie na polu kopyto,
uderzające w zbroję martwego rycerza:
ty, pustko, w siebie wołasz błędną ludzką duszę... "

                                                                                    Kazimierz Przerwa-Tetmajer
 

Od dawien dawna Tatry cieszyły się szczególnym powodzeniem wśród malarzy, poetów i muzyków,  którzy ich motyw z chęcią wykorzystywali w swojej twórczości.

Przyroda tatrzańska stała się natchnieniem dla wielu polskich poetów. Potęga gór, niezwykła przyroda, cisza i odosobnienie pozwala oderwać się od codzienności i skłania do refleksji.

Szczególnym upodobaniem darzyli Tatry poeci Młodej Polski. Przygnębiony szarą rzeczywistością dekadent chętnie oddawał się obcowaniu z potężną przyrodą i góralami. Wśród tatrzańskich skał odzyskiwał on bowiem poczucie bezpieczeństwa.
 

Zanurz się w tatrzańskiej poezji:

• Adam Asnyk
• Felicjan Medard Faleński
• Franciszek Nowicki
• Jan Huszcza
• Jan Kasprowicz
• Jan Rostworowski
• Jerzy Żuławski
• Józef Kościelski
• Julian Przyboś
• Kazimiera Alberti
• Kazimierz Andrzej Jaworski
• Kazimierz Przerwa-Tetmajer
• Kazimierz Wierzyński
• Maria Konopnicka
• Maria Mostin-Górska
• Maria Pawlikowska-Jasnorzewska
• Maryla Wolska
• Roman Kołoniecki
• Stanisław Wyrzykowski
• Tadeusz Miciński
• Wacław Wolski
• Władysław Ludwik Anczyc
• Władysław Tarnowski
• Zdzisław Kleszczyński